Yamaha YZF-R6 Hızlanma ve En Yüksek Hız
Yamaha’nın YZF-R6’sının 1999’da başlayan bağımlılığı ve 20 yıldan beri bizimle olduğunu düşünmek harika. Bu küçük banzai Yamaha, ömrü boyunca birçok değişiklik görmüş olsa da, her zamanki gibi ölüme yakın odaklı kaldı ve 1999’dan bu yana 8 Dünya Supersport Şampiyonası’na ev sahipliği yaptı. En sonuncusunu kullananlar çok şanslı.
İlk nesil YZF-R6, litre başına sihirli 200 hp’ye ulaşan ilk üretim normal emişli motora sahipti; bu, yalnızca F1 otomobillerinin eşleşebileceği ve yenebileceği bir sayıydı. İthal Japonya CBR2500RR gibi sadece 250 cc cep roketleri yakındı, sadece 249 cc’den vahşi 45 beygir gücü üretiyorlardı, ancak litre başına yaklaşık 180 hp yapıyorlardı.
Motosiklet sürücüleri olarak yüksek devirli, yüksek çıkışlı motorlara alışkınız.
Ancak orijinal Yamaha YZF-R6 bunu en uç noktaya taşıdı ve şaşırtıcı bir şekilde 15500 dev/dak artıya çıkmayı başardı. Bu, ancak 65,5 mm x 44,5 mm iç çap ve stroklu, etkileyici derecede kompakt ve kareyi fazlasıyla aşan kısa stroklu bir motorla mümkün oldu . O sırada sınıftaki diğer motosikletlerin çoğu, herhangi bir standartta olan yaklaşık 13.500 rpm’de zirveye ulaştı.
R6’nın astronomik derecede yüksek devir yapma kabiliyetinin bir sonucu olarak ve Honda’nın CBR600RR’si gibi en yakın rakiplerinden daha fazla (tekerleklerde 5-10) daha fazla beygir gücü elde etti.
Günümüze dönersek YZF-R6’nın dördüncü nesline sahibiz. Şimdi en güncel Supersport ve Superbike’lar gibi, en yeni R6’da bir dizi elektronik sürücü yardımı ve 2020 Yamaha R1’in ilhamının çoğunu aldığı çok güncel modern stil var .
Şaşırtıcı bir şekilde, Gen 4 R6, orijinal 1999 modeline göre motorda birçok ince ayar görmüş olsa da – 67,0 mm x 42,5 mm’de daha da fazla kare motor dahil, orijinal modele göre krankta yalnızca 3 hp daha fazla veriyor.
Gen 3 R6’lar aslında en son modelden biraz daha güçlüdür, ancak en yeni motosikletlerin azalan gücünün çoğu, önceki nesiller için çok katı olmayan çok katı gürültü ve emisyon düzenlemelerine bağlanabilir.
Peki ne yapabilir?
Muhtemelen en yeni Yamaha YZF-R6, orijinal modele göre tekerleklerde 10 avantajlı beygir gücüne sahiptir; bu sayı, daha önce bahsedilen katı gürültü ve emisyon düzenlemeleri olmasaydı daha yüksek olabilirdi.
Orijinal R6, (o sırada) en yüksek tepe çıkışı ve 155oo rpm’lik devasa devir tavanı nedeniyle muhtemelen 600’lerin en gıcık olanıydı. Ve orijinali gibi, hızlı ilerleme kaydetmek için, motorun gerçekten uluduğu, oldukça güzel ve etkileyici bir sürüşle hareket ettiği 9000 rpm’nin üzerindeki o tatlı noktasında şarkı söylediğini duyabilirsiniz.
R6, ağabeyi R1’e çok benzer şekilde devir sayısı 8000 rpm’nin üzerinde olduğu için en yüksek gücü verecek.
600’den daha esnek ve kullanışlı bir motor istiyorsanız, daha iyi seçenekler var, özellikle Kawasaki’nin motosikletinin herhangi bir nesli, artı olan 36 cc avantajı olan ZX-6R (636). Bu kulağa pek hoş gelmiyor, ancak ‘600’ standartlarında’ motora göre gerçekten agresif bir modeldi. Veya GSX-R600’ler yol için harika motorlara sahiptir
Ek olarak, Honda’nın daha yumuşak ve daha konforlu CBR650R’sini tercih edebilirsiniz ; bu, daha düşük ayar durumu ve 50 cc ekstrası nedeniyle daha esnek bir motordur, ancak R6’nın çok sarhoş edici olan çılgın üst uç çekişini feda eder.
Alt kısımda daha fazla torka ihtiyacınız varsa, çoğu motosiklet gibi en yeni R6’nın da kısıtlayıcı katalitik konvertörü boşa çıkaran 3/4 sisteminden gerçekten büyük fayda sağladığını bilmeniz gerekiyor diye düşünüyorum. Bir ECU flaşı, devir aralığında çok etkileyici bazı kazanımlar ve en üstte sağlıklı bir artış görebilirsiniz. Her ikisi de yapılması gereken büyük bir değişiklik.
