Yamaha TZ750

Yamaha TZ750

1972’de Suzuki, Daytona 200’de dünyayı, su soğutmalı, 750cc’lik üçlü silindirli yarışçılarla (70’lerin başında) inanılmaz bir şekilde 100bhp’lik bir hıza çıkararak şaşırttı. Yamaha hem Kawasaki’ye hem de Suzuki’ye karşı 750 sınıfında bir şansa sahip olmak için bir çıkış yapmalıydı.

Bir prototip inşa edildi ve Kel Carruthers onu test etti, ürettiği yaklaşık 90bhp’nin üstünde iddalı bir model ortaya çıktı.

Yamaha, Mart 1997’de müthiş TZ750A şeklindeki ilk üretim 4 silindir 750 iki zamanlı yarış canavarını herkese sundu. Yaklaşık 3.500 $ değerinde olan bu motosiklet, aslında 1971’in başlarında gelişme aşamasındaydı. Bu çığır açan model, 157kg kuru ağırlığındaydı ve su soğutmalı 694cc motorundan 90bhp @ 10.500rpm güç üretiyordu. Yetmişli yılların başı için bu rakamlar gerçekten ilginçti. Yamaha, TZ350 silindirleri takılıyken motosikletin neredeyse 140bhp üretme potansiyeline sahip olduğunu iddia etti.

Teknik açıdan bakıldığında, TZ350 motor bilgisine çok benzese de, birkaç önemli alanda farklılaştı:

1. 350 mm’den 2.0 mm’ye 1 mm’ye indirildi ve yanma odası, sıkıştırma oranını 7.3: 1’e kadar tutmak için biraz daha derin yapıldı.

2. Egzoz portu 1.5 mm’ye düşürüldü ve 34 mm Mikuni karbonhidratından gelen akaryakıt akışını kontrol etmeye yardımcı olmak ve bu müthiş makinenin güç dağıtımını “ilave etmek” için ilave bir beşinci aktarma ile yardım etmek için dört adet petek kanat vanası daha eklendi.

3. 64 mm çapındaki diş. Pistonların giriş delikleri arka kısımlarına dökülmüştü, ancak birkaç önceki örnekler buna sahip değildi.

4. Dört silindirli ateşleme sırası 1 ve 4 (aynı anda) sonra 2 ve 3’tü.

Fabrikanın motosikletin altındaki dört büyük genleşme kabini içine oturmaya çalıştıkları zorluk nedeniyle, mevcut olan sınırlı alanı kullanmak için her birinin temelinde kutunun gövde bölümünü şekillendirmeyi seçtiler. Maalesef şekil, boruların bölünme eğilimli olmasına, sahipleri ve ayarlamaları yapanlar tarafından düzeltilen bir problemin, sadece her bir boruyu kesip, kaynak tellerinin kısa parçalarını bir takviye önlemi olarak bir “X” paternde karşıdan geçmesine neden oldu. Su sızıntılarına neden olan silindir başlı somunların bölünmesi ve ana yatakların yakalanması gibi diğer problemler de zaman zaman ortaya çıktı.

Motorda, TZ750’den farklı olarak, silindir başına 6 aktarma noktası mevcuttu. Müşterinin 750 üzerindeki diğer iyileştirmeler, 18 kg ağırlığından ve bir mono şok çerçevesinden tasarruf edebilmek için bol titanyum ve magnezyum kullanıldı. 

O iki yıl içinde, 1978 ve 1979’da, 162 “OW31 kopyası” TZ750 daha yapılmıştır. Maalesef, 6 petal kamışlı valf hariç olmak üzere, “D” modelinden bağımsız olarak motosikletler “D” modelinden aynı kaldı ancak tam bir 747 cc kullanan 120 bhp @ 11.000 dev / dak çıktı ve sadece 152 kilogram ağırlıktaydı.

Ne yazık ki, FIM, 1979’da Dünya Şampiyonası statüsünden Formula 750 sınıfını attı ve TZ750’nin saltanatını etkili bir şekilde sona erdirdi.

1983 yılına kadar dünyadaki çeşitli Formula 1 sınıflarında yarışan ve elbette ki günümüzün “Unutulan Çağ” sınıfının bir üyesi olarak çok az kişi tarafından bilinirliği olan bir motosiklet modelidir.

Son TZ750 “F” Ocak 1983’te satıldı.

Yamaha TZ750 Teknik Özellikleri

• Motor – Sıvı soğutmalı iki zamanlı inline-dört adet reed-valve induction
• Kapasite – 747cc cc
• Delik / darbe – 66.4 x 54 mm
• Güç – 110bhp @ 10500rpm
• Moment – 55 ft-lb @ 7500 rpm
• Karbürasyon – 4 x Mikuni VM34
• Ateşleme Hitachi – CDI
• Şanzıman – 6 kademeli kuru debriyaj zinciri son tahrik
• Çerçeve – çelik boru ikiz halka
• Süspansiyon – 36mm teleskopik çatallar, Yamaha Monoshock
• Frenler – 300mm diskler İki pistonlu kaliperler, 300mm disk iki pistonlu kaliper
• Tekerlekler – 3.25 x 18 3.50 x 18
• Ağırlık – 157kgs
• En yüksek hız – 175mph + (dişlilere bağlı)
• Dingil Mesafesi – 1407mm
• Yakıt kapasitesi – 29lts