Bildiğiniz gibi her gün farklı tehlikelerle boğuşuyoruz. Bir çoğunu atlatıyoruz, birçoğunu kendimiz tolere etmek zorunda kalıyoruz.
İstanbul yollarının insanı 10 yıldır sürüyormuş kadar tecrübelendirmesi ise çok normal. Bizler içinde de yeni sürücüler var ama onlara yeteri kadar özenli davranmıyoruz. Aceleciler, yanından tehlikeli ve hızlı geçenler, kornacılar ve sinyalsizler ile her gün uğraşıyoruz.
Bu sorunları kendi dilinden anlatan ve her gün karşılaşan bir arkadaşımızın yazısını sizlerle paylaşıyorum.
İşte kadın motosiklet sürücü arkadaşımızın İstanbul trafiğinde neler yaşadığı…
Biraz uzun olacak ama sizinle bir şey paylaşmak istiyorum.
1 senedir motosiklet sürüyorum. Sağ olsun, E-5 trafiği insanı 10 yıl sürüyormuş kadar tecrübelendiriyor. Ancak hala acemi sayılabilecek olduğumun farkındayım. Önce bunu belirteyim.
Kadın bir sürücü olmanın zorluklarından bahsetmeyeceğim. Dürüst olmak gerekirse de trafikte en korkunç hataları yapanlar hemcinslerim oluyor. Hatta ne yazık ki hatasını kabul etmeyenler de…
Neyse ki çok az da olsa harika kullanan kadınlar, çok anlayışlı beyler de var.
Dolayısıyla bu durum cinsiyetle ilgili de değil aslında.
Ancak bazı “aceleci sürücüler” ne kadar tehlike yarattığının farkında değil. Profesyonel olan ile olmayan bir bakışta ayrılıyor zaten. Bir de sağduyulu olan motosiklet sürücüleri var. Bu insanlar emniyet şeridinde arka tekerime yapışmıyor. Yine emniyet şeridindeyken altında 1000 rr olan adamın arkamdan 50 ile geldiğini, selektör bile yapmadığını da gördüm. Onlara sonsuz teşekkür ederim, lafım bu sağduyuya sahip olanlara değil.
Emniyet şeridi riskli bir alan. Bariyer hemen yanında dururken kimse kimseye orada yol vermek zorunda zaten değil. Kaldı ki ben kendi adıma, fark ettiğim anda, hele de arkamdan gelen büyük bir motorsa hemen yol veriyorum şayet uygunsa. Çünkü ben bu acemi sayılacak halimle bile büyük bir motorun daha ağır ve yavaşladıkça kontrolünün daha zor olabileceğini biliyorum. Ancak biri yol vermiyor ya da veremiyorsa da kimsenin yanından, daracık bir alanda 70-80 ile neredeyse sıfır geçilmesini de anlamıyorum.
Bir sürücünün profesyonel olması bir diğer sürücünün de öyle olduğu anlamına gelmez. Profesyonel olan adam o daracık yerden geçebileceğine emin olabilir ama geçerken benim gibi acemi sayılacak birini de paniğe sürüklüyor. Ben bile kendimden acemi olan sürücüyü anlayabiliyorum. Profesyonel olanların zaten anlaması gerekir. Üstelik bu emniyet şeridinde değil, normal şeritte de olabiliyor. Motosiklet bir araçtır. Şeridi ortalayarak gitme hakkına sahiptir. Tek şerit içinde sağa sola kayıp kimseye yol vermek zorunda değildir. Özellikle de sağdan ya da soldan, vızır vızır arabalar geçerken hiç değildir.
Pek çok insanla kıyaslandığında aşırı derecede soğukkanlı biri olmasam şu ana kadar defalarca kaza yapmış olabilirdim. Lütfen, siz de bu konuda çevrenizdeki insanları uyarın, bilinçlendirin. Trafikte motosiklet kullananlar üstünde zaten feci bir baskı var. Bir de birbirimiz için farkında olmadan bu durumu daha zor hale getirmeyelim. Empati ve sağduyu sahibi olmak özellikle zaten iyi kullanan insanlarda olmalı.
Yalnızca bir zamanlar herkesin kendisinin de acemi olduğunu hatırlaması gereken empati ve sağduyu için yeterli olacaktır. Sürüş kabiliyetlerinin üstün olması bir sürücüyü profesyonel yapar ama empati ve sağduyu başka bir şey. Herkesin iki niteliğe de sahip olmasını umuyorum. Çünkü emin olun empati ve sağduyu esas hayat kurtaran farkları yaratıyor. Teşekkür ederim.
