Başlıktanda anlaşıldığı gibi aslında bu iki kelime birbirine çok zıttır. Genelleme yapmak doğru olmasa bile Türkiye’de bu böyledir. Hatta çok sık duyduğumuz bi laf vardır ‘’oğlunu sevmeyen ona motor alsın’’diye. Çoğu motorcu arkadaşımızın ailesinden gizli motosiklet sahibi olduğuna defalarca şahitlik etmişliğim var ve azda olsa motosiklete ön yargısız bakan babalara hep özenmişimdir.
Aslında herşey ,motosikletin baş harfinin bile konuşulmasına izin vermeyen babamın motosiklet satıcısından alacağını alamayıpta para yerine scooter alıp depoya atmasıyla başladı.
Motosiklet ve BABA… Oğlunu sevmeyen ona motor alsın
O zamanlar lise öğrencisiydim.Genç bir kız beyaz gelinliği nasıl hayal ediyosa benim hayalimde motosikletti. Ailemde herkes motosiklete karşıydı ama babam oldukça bu konuda disiplinliydi. Motosiklet kazaları ve toplumun motosiklete bakış açısı oldukça kötüydü ve bunlara paralel olarak motosiklete asla izin yoktu.Zaten motosiklet istemeyide deneyememiştim.
Motorun baş harfini bile kullanmama izin verilmezken nasıl olurda motosiklet almıştı babam aklım almıyordu.
Satılan ürünleri teslim etmek üzere depoya gittim. Arka tarafta üzeri kapalı bir şey vardı ve bunun motosiklet olma olasılığına inanmıyordum. Lastikleri ve amortisörleri görmeme rağmen onun motosiklet olduğuna inanamıyordum. Evet o motosikletti.
Altından girdim üstünden çıktım aylarca yalvardım ve motosikleti depodan çıkarmaya razı ettim. Televizyonda çıkabilitesi yüksek olan motosiklet kazaları haberleriyle babamı karşılaştırmamak adına gündemi sürekli takip ederek televiyon kanallarına yön verdim. Aylar geçti çok şükür herşey yolundaydı.Akrabalarımın ve arkdaşlarımın motoru çok kontrollü ve tedbirli kullandığımı anlatmaları hoşuma gidiyordu. Zaman geçtikce güvenlerini oluşturdum. Tabiiki kolay olmadı ama olması gerekende oydu zaten.Herşeyden önce koruma,tedbir ve tecrübe.Babamın arayıp ‘’gel beni al nöbetci eczane bulalım motor az yakar’’ demesi inanılmaz bi duyguydu. Artık motosiklet babamın gözünde yakıtı az olan bir ulaşım aracı olmaya başladı.
Akşamları babamın anahtarı gizlice alıp turladığını gördüğümde kendi kendime gülümsüyordum,artık motosikletim var ve ailem buna karşı çıkmıyor.Tüm bunlar aslında babamın bana olan güveni sayesinde oluştu.Korumalarım tam ve hızdan uzak olduğumu biliyordu.
Motora karşı olan aileler haksız değil aslında. Korumasız, cahilce, bigisizce motor kullanan sorumsuzların sonuclarına bakarak’’Motosiklete binen ölür’’ diye bi ön yargı oluşmuş.Böyle bir inanışa sahip bir aile ise motosiklete tabikii olumsuz bakar. O yüzden önce kendinize güvenin,daha sonrasında kendinize güvendirin. Size güvensinler emin olun ki tüm önyargılar kırılır ve motosikletin aslında çok keyifli bir ulaşım aracı olduğunu göreceklerdir.
Scooter’ı bile hayal edemezken şu an 600cc lik 4 silindirli bi güce sahibim ve onu kontrol ediyorum, hemde maddi desteği babamdan alarak.
YUSUF EMRE