Ducati’nin Panigale modeli şu an yolların en çok arzulanan hız motoru. Panigale modelinin en küçüğü Yeni 959 bile çekici ve hızlı, canavar gibi güçlü 1299 ve fazlasıyla egzotik 1199R modellerinde ise bunun çok daha fazlası var. Ama o sınırlardaki çekicilik, hız ve egzotiklik seviyesi artık yeterli gelmeyince ne yaparsınız?
Sadece bir adım atabilirsiniz ve bu büyük bir adım. Panigale Superleggera’yı sunuyoruz, bir hız motorunun yapabileceklerinin sınırlarını zorlayan harika bir tasarım. İsmi İtalyanca ultra-hafif anlamına geliyor ve Ducati, 1200cc’lik inanması neredeyse imkansız olan yaklaşık 155 kilo ağırlığına sahip bu motosikleti yaratmak için mümkün olan bütün hafifletici taktikleri uyguladı. Zaten egzotik olan 1199R’nin motorunun geliştirilmiş versiyonuyla birleşen Superleggera, yollardaki en yüksek güç-ağırlık oranına sahip.
Yukarıda linki verilen makalede de belirtildiği gibi, hafif parçalar, özellikle yapım için kullanılanlar, her zaman ağır olanlara göre daha pahalıdırlar. Demirden çeliğe alüminyumdan magnezyuma ve titanyum ve karbon-fiber, daha hafif şeyler her zaman daha pahalıya mâl olur. Söz konusu Superleggera içinse ücret $65,000 gibi oldukça yüksek bir rakam, tabii eğer bulabilirseniz. Sadece 500 tane Superleggera üretilmişti ve anlıyoruz ki Kuzey Amerika’da bir elin parmak sayısını geçmeyecek kadar kaldı.
https://www.youtube.com/watch?v=ienKfC3s72I
Ducati uzun süredir ileri seviye modellerin hafif parçalarının üreticisi oldu fakat SL modeli bunu en yüksek seviyeye çıkarttı. Normal Panigale’n direksiyonunun bağlı olduğu alüminyum çerçeveli monokok şasi çok daha pahalı ve hafif (sadece 3 kilo) olan magnezyum ünite ile değiştirildi. Bu kadar hafif bir motor şasisi iskeleti düşünün. Hafif yapıda olan dövme alüminyum tekerlekler büyük bir fark yaratarak ağırlıktan 1 kilo indirgeyen çok daha hafif dövme magnezyum çemberlerle değiştirildi. Karbon-fiber bir şasi ağırlığın yarısından fazlasını keserek alüminyum olanın yerini alıyor. Düzinelerce titanyum tutacak gramları kıyaslanarak hantal çelik cıvataların yerini alıyor.
R özellikli Panigale zaten pahalı titanyum piston kollarına ve emme supaplarına sahip olsa da 1199R’nin Superbike onaylı 1198cc’lik özel V-Twin’i Weight Watchers’ın da elinden geçmiş. SL titanyum egzoz valfleri ve yarım kilo hafifletilmiş krank mili içeriyor, ayrıca daha hafif ama daha çok baskı yapan pistonları var (12.5:1’den 13.2:1’e). Boş viteste motor 500 devir atlayarak 12,500 devir gücüne tırmanıyor.
Ducati bu motorun 200 beygir gücünün üzerinde krank mili olduğunu iddia ediyor, Chuckwalla Vadisi Pistinde direksiyona geçtiğimizde tamamen inanılır oldu. Test ettiğimiz Superleggera’yı dostumuz Kaming Ko’dan ödünç aldık, bu nedenle motoru dinamometre’ye sokma imkanımız olmadı, fakat EDR Performance firmasının test ettiği bir SL, Akrapovic titanyum egzoz (motosikleti bir 11 kilo daha hafifletir) ve optimize edilmiş bir yakıt haritası içeren bir Yarış Kitiyle beraber dinamometre’de 188 beygir gücü ve 4,0093892 kg-m tork üretmiştir.
İvme kuvvetleri sansasyonel, ağırlığının azlığı ile güçlendirilmiş, alüminyum yakıt tankı içine dökülen 17 litrelik maddelerle ve ful tankla birlikte 178 kilo geliyor. Zaten tüy kadar hafif olan 1199R’dan hayret verici bir 12 kilo daha azalma oldu. Superleggera Wheelie (ön teker kaldırma) Kontrol sistemi olan ilk Ducati olarak 2014 yılında üretildi ve hakkını verdi, teker kaldırma sıfır sorun ve mükemmel bir uyumla gerçekleşti.
Wheelie Kontrol sisteminin sekiz farklı programı var ve en düşük seviyeleri hızlanmayı çok etkilemeden ortalamam ön kaldırma hareketleri yapmayı sağlıyor. Chuckwalla’nın güçlü yan rüzgarları, ön tekerleği havadayken SL’yi yoldan çıkaracak gibi oldu bu nedenle Wheelie Kontrol ’ün pist sürelerini azalma konusunda net bir etkisi oldu. Gidondaki kolları parmaklarınızı kullanarak ayarlayıp yarış modundayken WC sistemini çalıştırabilirsiniz. Bir diğer güzel özellik ise sürüş halindeyken ön fren mesafesini ayarlıyor olabilmeniz.
Chuckwalla, 200 beygir gücündeki bir motosikletin tam gaz süratlenmelerini tam olarak test edebilmeniz için fazlaca dar bir pist, fakat 2,7 milde 17 dönüş içeren kompakt yapısı yol tutuşunu test etmek için yeterli. Daha düşük Panigaller, özellikle S ve R modelleri zaten güzel bir yol tutuşuna sahiptiler ama Superleggera çeviklik konusunda çok yüksek bir standart geliştirdi.
Kısıtlı bir alana sahip Chuckwalla’da sınırlı sayıda oturumla yaptığımız Superleggera test sürüşünde saatte 209 kilometreyi gördük ve Duc’un son hızına yaklaşılmadı. Fakat Youtube’de Autocar’ın Superleggera’yı hızlanmasını şimdiye kadar icat edilmiş en hızlı spor arabalarıyla, bir McLaren P1 ve Porsche 918 ile karşılaştıran ilginç bir videosunu keşfettik. P1 in $1,1 milyon olmasına ve 903 beygir gücüne sahip olmasına ve Porsche’nin $845,000’e satılmasına ve 887 beygir gücüne sahip olmasına rağmen Superleggera 1 millik yarışın sonuna en hızlı gelen oldu.
Saatte 96 kilometreye ilk gelen Porsche oldu, sonrasında Duc ve McLaren takip etti. Fakat 96ıyı geçer geçmez, motosiklet yüksek fiyatlı otomobilleri rezil ederek saatte 241 kilometreye arabalardan 1 saniyeden daha kısa sürede atladı. Sadece en yüksek seviyedeyken motosikletin aerodinamik olmayan direnç katsayısı görünmez bir elle motoru yavaşlatır. Superleggera saatte 307 kilometrede limitine ulaşmışken her iki araba da saatte 321 kilometreyi buldu.
Yani Superleggera’nın $65.000’lık etiketi biz sürücülere başka dünyalara aitmiş gibi gelebilir fakat1,5 kilometre boyunca onu geçemeyen bir yarış arabasının fiyatının %10’undan bile daha ucuz (Sizce hangisinde daha iyi teker kaldırılır?) Başka bir deyişle bir Honda RC213V-S’in fiyatının yarısı ama beygir gücünün iki katı. Nerdeyse bedava…
Superleggera kesinlikle oldukça özel bir motosiklet ve dostumuz Kaming’e bize bu nadir ve egzotik makineyi deneyim etme şansı verdiği için minnettarız. Superleggera’nın yarış pistinde bir 1199R’den hatta bir 1299S’den bile daha hızlı dolaştığını hayal etmek zorken, bir sonraki yarış pistinde tekrar hangi Ducati’yi sürmek istediğimizi sormaya gerek yok.