Eskiden ismi bile zikredilmeyen hatta yok sayılan birtakım konular mahalle ardlarında yerini alıyordu. Motosiklet kullanımı da bu konular içerisindeydi. O dönemlerde motosiklet kullanan kişilere karşı bakış açısı net ve bir o kadar da katıydı.
Aynı Mahallenin Çocuğuyuz
Sanki karşılarında bir oturuşta kendilerini mideye indirecek bir canavar vardı onların deyimiyle. Her ne kadar zamanla toplum yapısının da değişmesiyle aynı mahallenin sakinleri olan kişilerin de zikri değişmiş olsa da günümüzde motosikleti hala bu şekilde gören toplumlar vardır. Motosikletin varlığının dışlanması demek insanların kendinden öte, dışarıda olup bitenlere karşı duyarsızlaşması demektir.
Öte yandan motosiklet görünce üzerinde herhangi bir yargı üretilecek bir alet değildir. Esasında ona alışmak için zamanla toplum yapısının değişmesi ve belirgin normlara oturmasını beklemek de gereksizdir. Öte yandan motosiklet denilen şey kimi kişilere göre ruhun gıdası ve onun ayrılmaz bir parçasıdır. Esasında burada yakalanması gereken temel düşünce budur. Ancak bu noktaya varıldığında motosikletlerimiz de bizimle aynı mahallenin çocukları olurlar ve nasıl ki sofranızda aile bireyleriniz için daima bir tabak varsa o vakitten sonra motosikletiniz için de artık sofranızda bir yer açılmış olur.